Aradan haftalar geçmişti.. Ben herzamanki askeri öğrencilik günlerimdeki çektiğim eziyete, yaşadığım zulme devam ediyordum.. Bu hack olayı da duyulmuştu okulda.. Benim hacklediğimi bilmeseler de biçok kişi öğrenmişti bu olayı.. Hatta bikaç tanesi yanıma gelip yardım bile istiyordu.. Filankesin hesabını çalmışlar geri alsana hem aranız düzelir, belki kanka bile olursunuz falan.. Duymamazlıktan geliyorum, hiçbirşey demiyorum.. O hesabı vermemeye karar vermişim çünkü.. Neyse yine haftasonu oluyor.. Yine herzamanki gibi okuldan çıkıp o internet kafeye gidiyordum sırf o kızla konuşabilmek için..

Onunla tanıştığım 3. haftasonuydu bu.. Kızla biraz da olsa muhabbetimi ilerletmiş ve bana güvenini sağlamıştım.. Amacım bana güvenmesi değildi ama güveniyordu artık biliyordum.. Bu yüzden de hesabı geri ver triplerinden çıkmış artık yalvarmıyordu.. Ve ben de o gün ona hiç beklemediği birşey yaptım ve dedim ki: *** Al bu hesabın şifresi bu, sana vereyim sen de bu şifreyi o arkadaşına ver tamam mı ? Bu mesajımın üzerine verdiği cevap şuydu.. "Peki" .. O anlık pgibolojiyle bunu içinden gelerek söylemediğini anlayamamıştım ve ona demiştim ki :

Seninle tanışmak güzeldi.. Böylesine bozuk bir ortamda böylesine kişiliğini koruyan birinin olması da şaşırtıyor beni.. inşallah sen de birgün gidersin buralardan bozulmadan.. Şifreyi verdim zaten, geç oldu ben de gideyim artık..

Bu mesajıma cevap geçikmedi.. " Yaa :(( diye karşılık verdi.. Ben de aynı hızla soru işareti "?" koyup bekledim.. ilk hamleyi ondan bekliyordum.. Ve beklediğim hamleyi yapmıştı.. Adın ne ? Kendi facebook adresini verir misin dedi.. O zamanlar gizemli takılmadığım ve bu ortamdaki ifşa olaylarını bilmediğim için hiç tereddüte düşmeden anında vermiştim.. Çünkü bana onca iltifat eden, güzel sözler söyleyen, iyi bir insan olduğumu düşünen birisi bana kötülük yapmazdı, yapamazdı..
Keşke öyle olsaydı dıbınakoyim..

Reel hesabımın linkiyle çocuğun şifresini tekrar yazıp tek mesajda gönderip çıkmıştım hesaptan.. Ama keşke göndermeseydim amk..