Arkeolog Fatih Duman anlatıyor ;
Güzel bir işti... Genellikle doğuda dağların bir ucuna bırakılır ve tarihi eserler arardık.Su kenarı yerlerde çalışmak pek bana nasip olmamıştı.Bu iş gerçekten güzel olacak gibiydi.
Benimle birlikte 2 arkeolog idik ve kalan 2 kişi ise jeologdu.
Arkeolog Banu hanım , ve jeolog Tümer ve Çağrı Bey ile arabaya atlamıştık.
Arabayı Çağrı kullanıyordu. Yaşı hepimizden daha gençti henüz yeni mezun olmuştu... Banu da onla yaşıt sayılırdı... 28 Yaşında olmama rağmen aralarında en yaşlı bendim. Genç bir ekiptik.
Kültür ve Tarih Varlıklarını Koruma Vakfı bize güzel bir araba tahsis etmişti... Karavan vari bir arabayla Bursa'ya doğru yola çıkmıştık.
Daha önce hiç birimiz Bursa'ya uğramamıştık... Dediğim gibi benim görevlerim genellikle Doğudaydı.
Diğer genç arkadaşlarımın ise ilk görevleriydi...
Nihayetinde Bursa merkeze varmıştık... Saat öğlen 2 sularıydı...
Arabadaki pek çok insan Bursa hakkında belli başlı yerleri biliyordu... Günü Bursa'da geçirip akşdıbına Apolyont'a gitme konusunda anlaşmıştık.
Önce Cumalıkızık denen köye , daha sonra Ulucamiye ve hemen yakınındaki Tophane'ye gidip şehri ve bazı eserleri inceleme fırsatı bulduk.
Saati 7-8 yapmıştık , yaz ayları geliyordu ve havalar biraz geç kararmaya başlamıştı... Tatlı bir karanlık çökünce merkezde bıraktığımız arabaya atlayıp Apolyont'a doğru tekrar yol aldık.
Yolda herhangi bir aydınlatma ve tabela yoktu , bulmak çok zordu.
Nitekim biz de bulamamıştık ve kaybolmuştuk...
Görünürde göl de yoktu ayrıca , tabi ki karanlık seçmeyi zorlaştırıyordu ancak gölden gelen bir serinlik dahi yoktu , hava son derece kasvetliydi.
Telefonlarımız çekmiyordu zaten şarjları da bitmek üzereydi... Bursa yolunu da Apolyont yolunu da bulamıyorduk.
O sırada patika bir yola girdik... Kafamı sağa çevirdim... Gece saat 10-11 sularıydı , dışarıda köpeklerden başka kimsenin olmaması gereken bir saatti aslında... Ancak kafamı çevirdiğim yönde bir tarla vardı , çok sayıda kadın toprağa çapa yapıyordu... Arabanın ışığı dikkatlerini dahi çekmemişti... Kornaya bastık dikkatlerini çekip yol tarifi almak istiyorduk...
Kafalarını yerden kaldırmıyorlardı , sayıları 50'ye yakın bir dolu kadın aynı anda ve senkronize bir şekilde çapa yapıyor bizim varlığımızdan bihaber şekilde başlarını işlerinden kaldırmıyorlardı...