Artık Ramazan çavuşlarla hısım olmuştuk, ertesi günü bize kahvaltıya geldiler. Akrabamızın düğünü de bitmek üzereydi, bizim evde yatılı kalan kızlar da artık kendi evlerine döneceklerdi. Babam Ramazan çavuşa, isterlerse Almanya'ya dönene kadar bizde kalabileceklerini söyledi. Ramazan çavuş kabul etti, öğleden sonra gittiler valizlerini falan toplayıp bize geldiler. 10 gün daha vardı Almanya'ya dönmelerine. Nurcan benim odama yerleşirken, annesiyle babası da misafir odasına yerleşti. Ben yine bodrumda yatacaktım, aile büyüklerimiz böyle uygun gördüler. imam nikahlı karım olmasına rağmen, düğünümüz olmadan Ateşle Barutu aynı odada yatırmak istemiyorlardı.

Birkaç gün boyunca, Nurcan'la gizli saklı öpüşüp elleşmekten ileriye gidemedik. Ee, kayınpeder, kayınvalide ve Nurcan bizde misafirken, onları bırakıp köydeki gibilecek amcıkların peşine de düşemiyordum. Acaip azmıştım, canım mühiş gibişmek istiyordu, bir yolunu bulmalıydım. Nurcan'ı kenara çektim, onunla günübirliğine izmir'e mobilya bakmaya gitmek istediğimi söyledim. Nurcan buna çok sevindi. Ailelerimize bunu söylediğimizde gitmemize izin verdiler.

Ertesi sabah daha gün ağarmadan yola çıktık, aynı gün geri dönmemizi istemişlerdi çünkü. 4 saat hiç durmadan gaza bastım. Nurcan modern tarzda mobilya seviyormuş, ilk işimiz Bornova'daki meşhur mağazaya gitmek oldu. Orda birşeyler yeyip, biraz mobilya baktık. Nurcan yanında Video kamerayı da getirmişti, mobilyalardan hoşuna gidenleri kaydetti, köye dönünce annesine babasına göstermek istiyordu. Söz yüzüklerimiz takılırken ve imam nikahı kıyılırken çekilmiş Videolar da vardı kamerada. Çekilen Videoları birlikte seyrettikten sonra, Nurcan, "Sen benim kızkardeşimi daha görmedin, dimi?" diyerek, kameranın çantasından başka bir hafıza kartı çıkarıp kameraya taktı. "işte bu güzel kız, benim kızdardeşim!" deyip, kızkardeşinin doğumgününde çekilen videosunu oynattı...