ryan kolumdan tutup odadan çıkardı bana söz vermiştin artık ne dersem yapacaksın kafanı toplama vakti geldi dedi her gün helen'i düşünmek içimi parçalıyordu katı kalpli olduğumu sanan biri olarak sürekli ağlar hale gelmiştim ryan'ın peşine takıldım hala ölü gibi hissediyordum arkadaşlarının yanına gittik kız erkek karışık bir sürü kişi vardı eski gruptan tanıdıklarım haricinde tanımadığım çok insan vardı hepsiyle tek tek tanıştım ama yüzlerine dahi bakmıyordum ryan'a ben gitmek istiyorum kendimi iyi hissetmiyorum dedim bir yere gidemezsin akşama kadar burada takılacağız sana iyi gelecek göreceksin dedi pek sanmıyordum ama kalmaktan başka çarem yoktu eve gidip tek başıma ağlamaktan iyiydi