Avludaki tüm çocukların ve bende dahil o duygu karmaşası içinde bir karar vermesi gerekiyordu. Ya Halid Ağa'nın talep ettiği gibi odasına gidecek bizi bekleyenle karşılaşacaktık. Ya da ona karşı gelerek bekleyecektik. Fakat Halid Ağa'nın teklifini yerine getirirsek ne olacağını bildiğimiz halde, karşı gelirsek hiç birimiz başımıza ne geleceğini bilmiyorduk.

Tekrar geriye dönüp baktığımda Halid Ağa'nın ne kadar akıllı ve zeki bir adam olduğunu o konuşmasında anlarım. Hiç bir zorlama olmadan ama bizleri tehditte etmeden davetini tereyağından kıl çeker gibi yapmasından anlarım bunu.

ilk anlar böyle durumlarda hep kırılma anlarıdır. Herkes birbirini izler. Ve herkes birbirinden etkilenir. Akon'a döndüm. Ne düşünüyordu, aklından ne geçiriyordu o an merak ettim. Sonra önüme baktım. Halid Ağa oradan tekrar askerleri ve yaverleriyle gerisin geri gidiyordu. Ve sonra Viktor geldi aklıma. Bana söyledikleri... Halid Ağa'nın onu koruması, ona baba gibi kapıda veda ederek uğurlaması. Ve yine sonra Halid Ağa'nın bana bir abi, bir yakını gibi davranmasını geçirdim aklımdan.

En sonunda kalbimin sesine yöneldim. Ve içime baktım. Ve o an, işte zamanın ölçmeye yetersiz kaldığı anların birisinden olan o anda kararımı verdim. Müslüman olacaktım.