FiNAL

O da onaylamak için kafasını aşağı yukarı salladı. Ellimle onun elini sıktım.,bekliyorduk sadece o anı,ne zaman geleceği, nasıl bir acı olacağı hakkında en ufak bir fikrimiz yoktu. Sadece bekliyorduk,şu genç yaşımızda ve en kötüsüde güzeller güzeli ipek ile beklemek, Onun o anı beklemesi beni gerçekten çok üzüyordu.

Saat bildiğin geçmiyordu ben sadece ipeğin elini tutuyordum. Akşam oldu, bırakmadım.Gündüz oldu bırakmadım yemek geldi tek elle yedik. Günler böyle geçiyordu.

PERŞEMBE 12.00

Kafamdaki ağrı gittikçe artıyordu. ipeğin elini tutmak gerçekten bana moral veriyordu ama bir farklılık vardı.O elimi sıkmıyordu,ve yeni soğuktu... Boğazım düğümlendi, bide beynimdeki sorun yüzünden bağıramıyordum. Bağırmayı bırak konuşamıyordum, neden ilk o neden ben değil? ipeğin yüzüne bakamıyordum o güzeller güzeli kıza cesaretim yoktu. Fakat buna mecburdum en azından ipek için bunu yapmalıydım, yavaş yavaş dönemeye başladım. Yukarıya doğru gülümseyerek gitmiş, ağlamam daha da çok şiddetlendi. Görevliler geldi, zütürmek istediler. Elini bırakamadım,

-Bırakın lütfen beyefendi

Bir süre sonra bıraktım, beyaz bir örtüyle üzerini örttüler ve zütürdüler kaldım tek başıma

Ağladım, sonuna kadar 1 gün tamamen ağladım gözüm artık kızarmıştı. Gözüm artık karanlığı görmeye başladı. Gerçek karanlığı

Son