Bi saat kadar sonra kapı sesi geldi. Gidiyordu amcamlar. Annemle babam kapıyı kapattıktan sonra sessiz sessiz konuşmaya başlamışlardı. Anlayamıyordum dediklerini. Derken annem geldi. Saçlarımı okşadı. Güldü yıkamayacak mısın saçlarını ? Sen de mi anne dedim. Sen de mi. Benim tarafımı tutarsın sanmıştım. Yok oğlum kafanda jöleyle uyursan kepeklenir git yıka yarın yine yaparsın. Akılsız kafam. Ne biliyim yıkanması gerektiğini. Sanki jöle mi kullanmıştım hiç. Gittim saçlarımı yıkamaya. Kuruturken şekil veriyim dedim. Yakışmıştı be. Ben ben değildim. Ezik gitmiş artist gelmişti. Kendimle gurur duyuyordum. Sabah kalkıp jöle almalıydım. içimden babam jöle kullanacak saç bırakacak mı ki diyordum. Olsun. Ben aliyim. Bakarsın kesmeyiz. Keyfim yerinde güzel güzel uyuklamaya başladım. Öyle ki rüyamda saçımı yapıyordum. Çocuktum. Ama mutluydum beyler. Şimdi elimize ne geçse yetinmez mutlu olmazken bi saç beni mutlu etmeye yetmişti. Artisttim mk artist.