... Çaresizliğin hikayesi...
Yapa yalnız yürüyordu kaldırımın kenarında hava çoktan kararmıştı. Sokaklar bomboştu gece lambaları aydınlatıyordu yolları ve gölgesinde bile hüzün vardı delikanlının. Bıraksanız sabaha kadar yürürdü farkında bile olmadan kafası o kadar doluydu. Hayat bazı insanlara adil davranmaz ve buda onlardan biriydi işte.
... Sabah erken kalktı her sabah olduğu gibi evdeki herkes uyuyordu üstünü giyindi kahvaltı yapmaya vakti bile olmadan evden çıktı. işe gitti. Çalıştığı iş sokak kenarında atölye tarzı bir yerdi. Yorucu bir işti ama çalışabileceği tek yer orası gözüküyordu. Öyleden sonra işten çıkıp okula yetişmek için eve koşuyor üstünü değiştirip çantasını alıp okula gidiyordu.
... Evet hem çalışıp hem okuyan bu genç bir yandan kendi harçlığını çıkartıp eve yük olmamak bir yandan da okulunu bitirip hayata atılmak istiyordu. 2. öğretim okuduğu için dersleri akşamdı ve okuldan eve geldiğinde saat 9'u buluyordu. Bu delikanlı kendini bildi bileli spora düşkündü ve okuldan gelir gelmez de spora giderdi günün yorgunluğuna inat tüm gücüyle ve enerjisiyle spor salonun da ter döker ve büyük bir aşk ile idman yapardı. Belki de onun için orası tek rahatladığı ve kendini özgür hissettiği yerdi. Spordan çıkıp üstüne o koca yolu yürüyerek eve gelirdi ve saat çoktan gece yarısı olmuştu.
... Bu böyle bir kısa döngü olmaya başladı ki
... Sanki artık her şey üstüne gelir gibiydi bunalmıştı yorulmuştu bedenen ve ruhen yıpranmıştı. Ona zor gelen çalışmak değildi. Sabahın köründe evden çıkıp gece yarısı geldiği eviydi çünkü evdekilerle ne zaman yan yana gelse sürekli bir tartışma ve sürekli bir kavga oluyordu. Evde istenmeyen bu delikanlı git gide yalnızlaşmış ve ne yapacağını bilmeksizin daha bir hırsla çalışıp okumaya sarılıyordu. Her gün gelecek kaygısı vardı ne yaparım tek başıma ne yapabilirim. Zaman onun aleyhineydi okulu bittiğinde artık evde kalma kredisi de kalmayacaktı bu onun için artık büyük bir stres olmaya baladı ve
... Spor artık onun için bir lükstü kendini kurtarması gerektiğinin çoktan farkına varmıştı. istemeden de olsa sporu bırakması gerekiyordu. Artık hayatında spor yoktu buda evde daha fazla vakit harcamak yani tartışma ve kavga etmek oluyordu. Bıkmıştı ve usanmıştı her şeyden gün boyu sorguluyordu her şeyi insanları aileyi çevreyi kendisini gözünü artık para hırsı kavramıştı. Her şeyi yapabilirdi yaşadığı bu hayattan kurtulmak için