PART1
yine her zamanki gibi öğlene doğru kalkıp elimi yüzümü yıkadıktan sonra beni bekleyen kahvaltı sofrasına birazcık abime birazcık anneme şaka yaparak oturdum. Babamında bu sofrada olmasını her şeyden çok isterdim fakat babam ne yazıkki 4 yıl önce vefat etmişti. Abim işleri yoğun bir adam olduğu için ailesiyle yani bizimle pek fazla vakit geçirmez ve sürekli olarak iş seyahatlarine çıkardı. Evde annemle birlikte ben durduğum için annemin bakışlarından ne demek istediğini ve ne düşündüğünü anlıyordum artık. laf lafı açtı ve annem sonunda ağzındaki baklayı çıkararak şöyle dedi : (a:annem-b:ben)
A:oğlum, Yengen aradı beni. Amcanın işleri pek iyi gitmiyormuş yengenin akrabalarından birinde bir emaneti varmış oraya gitsekde alsak olmazmı akrabasının köyünde posta yokmuş
B:Yengem seni aramazdı. Kesin önemli bir şey oldu. Anne, gidelim gitmesine de amcam yurt dışında holding sahibi çocuklarıyla birlikte yurt dışında sefa sürüyor neden şimdi onun cefasını biz çekelim ki ?
A: Deme öyle oğlum allah rızası için yapalım biz yengen aradı rica etti hem bende evde çok sıkılıyorum bir hava almış olurum fena mı olur
B: Peki anne istediğin gibi olsun bakalım ver adresi bana ben en kestirme nereden gidiliyor ona bakayım.
Annem adresi uzattı ve adreste yazan köy Kırıkkale'nin D*** köyüydü. Bulunduğumuz yere fazla uzakta değildi. Amcamın bu serveti dedemden geliyordu. Babam, dedemin mirasından hiçbir şey istememiş ve hepsini kardeşine bırakmıştı. kardeşiyle de pek fazla konuşmaz ve ziyarete gidip gelmezlerdi. Biz zamanında ona bu davranışı yüzünden çok kızsakta ileride yaşadığımız olaylar sonucunda haklı olduğu kanısına vardık. Babamın bize bıraktığı ev ve köydeki küçük bir tarladan başka bir şeyi yoktu. bunlarıda kendi emeğiyle bin bir zorluk içinde çalışıp çabalayıp borca girip kazanmıştı. Zamanında okumam için çok çabalardı abim içinde çok çabalamıştı. Abim şimdi güzel bir şirkette müdür olarak çalışıyor. Ama ben babam vefat ettikten sonra dersleri iyice boşlayıp liseden sonra da evde yatmayı tercih ettim. Evde kimse abimin evlenmesini istemiyordu bu yüzden. Annem gerekli hazırlıkları yaptığını söyledi. Abime bakarak cebimden akbilimi çıkardım ve arabasının bana lazım olduğunu söyleyerek akbili ona uzattım. Bir an birşey diyecek gibi olsa da annemin bana hangi tişörtü giyeceksin oğlum bak çantanı ona göre hazırlayacağım sözüyle akbili kabullenip üstünü değiştirmek için odaya gitmesi bir oldu. Ardından yanıma gelip cebime bir miktar para koydu ve tekrar odasına döndü. Babamın vefatından sonra annemin her olaya karşı hassaslığı artmıştı ve ağlamak için yer arayan biri olmuştu. bunu bildiğimiz için abimde bende annemin bir sözünü iki etmez ve sürekli onu güldürmeye çalışırdık. Abim güldürme konusunda başarılı olamasada onun ekgiblerini ben kapatıyordum. Annem çantaları ayarladıktan sonra yanıma gelip koltuğa kendini attı ve yorulmuş gibi gözüküyordu. Hadi oğlum gidelim bakalım şu yengenin emaneti neymiş dedi. Bende gidelim bakalım anneciğim dedim ve üstümdeki pijamaların yerine daha düzgün bir şeyler giyerek kapıda bekleyen annemin yanına gittim.