Yine bir gün ellerimde çiçeklerle hastanenin yolunu tutmuştum inanın çok değişmiştim, uzun süredir kendimi uyuşturmuyodum, madde almıyodum, hatta reçeteli antidepresanımı kullanmıyodum. inanın o kadar rahattı ki kafam. 2 günde bir içiyodum ama alkol belkide beni intihardan alıkoyan şeydi. Sonbahar gelmişti gelmesinede benim Eylül'ümünde sonbaharı gelmişti. O gün hastaneye gittim. Odasına doğru ilerledim ve kapıyı tıklattım. içerden boğuk bir ses gir dedi, hemşire olduğunu düşündüğüm için kafa yormamıştım ama kapıyı açtığım an yatakta başka birinin yattığını gördüm. Ona sordum, Eylülümü. Bilmiyorum oğlum dedi. Koşarak aşağıya indim kalp atışlarım zirve yapmıştı. Girişteki yerdeki kadına hemen sordum. Hemen bakıcağını söyledi. Bekledim bekledim ama kadından ses çıkmadı. Bir daha sordum. "1-2 dakika burda beklermisiniz bi hata olmalı hemen geliyorum" dedi. Tamam dedim ve beklemeye devam ettim. Az sonra bir başkasıyla birlikte geldi, diğer adam ekrana biraz baktı, sonra bana döndü. "Nesi oluyosunuz" dedi. Erkek arkadaşı olduğumu söyledim.