Rodney adımını yana doğru attı ve şimşek gibi bir hızla okunu gerdi ve kulakları tırmalayan o fışırtı sesiyle birlikte ok elinde uzun bir palası olan askerin tam boynuna saplandı. Ok saplanır saplanmaz adamdan şelaleden su akarmış gibi kan fışkırdı ve acılı hırıltılarla yere yığıldı. Rodney işaretini verdi ve Onur da yerinden fırlayıp Rodney’in üstüne doğru koşan adamın göğsüne kılıcını sapladı. Geriye sadece 4 kişi kalmıştı. Rodney seri bir hareketle okunu kirişe yerleştirmiş ve germişti. Tekrardan o fışırtı duyuldu ama bu sefer şövalye gibi duran adamın kalkanına saplanmıştı.
Rodney kafasını çelik seslerinin geldiği yöne çevirdiğinde Onur’un düşman askerini doğrayışına tanıklık etti. Son 3 kişi kalmıştı ve aralarından biri okçuydu.
Okunu ustalıkla attı ve ok Rodney’in göğsüne saplandı. Acı ve öfkeyle karışık bağıran Onur önünde savaştığı adamın kafasını bedeninden ayırdı ardından bıçağını ona ok atmak üzere olan okçuya fırlattı. Öfkesinden çılgına dönen Onur’un gözlerinden alevler fışkırıyordu. Şövalye eliyle gel işareti yaptığı Onur’un koşarak üzerine geldiğinde kalkanıyla gelen darbeyi kolaylıkla savuşturdu.