Karşılıklı sessizce yiyorduk yemeğimizi. Yemek yerken ağzımdan"Çok hızlı gitmiyormuyuz? Daha adınızı bile bilmiyorum?"Dedim ciddi bir şekilde. Epey bir güldü. Sonra gülmelerinin ardından "Zeynep"dedi.Ama güldüğü hali çok tatlıydı.

Gülümseyerek"Bende Murat"dedim.O da gülümseyerek"Biliyorum"dedi.

Şaşırmıştım açıkcası"Nereden biliyorsun ? "dedim. Gülümseyerek"Bana şantaj yapanın adını bilmem garip birşeymiki?" dedi.

"O konuda özür dilerim"dedim."Ayrıca fotoğraflarını sildim"dedim.

Bunu dediğimde şaşırmıştı."Silmen iyi birşey ama? Neden sildinki?"dedi.

(Amk z:zeynep b:Ben sıkıldım böyle yazmaktan)

B:Geçen gün beni o halimle gördüğün halde ne bir dalga geçtin, direk bana yardım ettin. Ondan dolayı
Z:Gerçekten dalga geçecek kadar kötü birimi sandın beni?
B:Ya birazcık. Sonuça benle dalga geçmen ve o gün seni bodrumda yakalamam. Bana böyle düşündürdü.
Z:(Utanarak)Şey o konuyu kapatabilirmiyiz? Ayrıca o halde yakalamana rağmen kimseye birşey söylemediğin için teşekkür ederim... Söylemedin değil mi ?
B:Söylemedim merak etme.(Azcık güldüm)Hem zaten söyleyecek kimsem yokki *