beyler bundan 2 ay önce yengenizden çok üzülerek ayrıldım uzun olucak okumak istemeyenler kaçabilir.

başlıyorum. sömestr tatilinden sonra sınıfa bi kız geliyor sınıf listesinde adını görüyoruz 'oo kim lan bu, ğuaa kız lan' muhabbetleri dönüyo tabi ergeniz. kız 1 hafta gelmedi önce dedik aha kız kaçtı göremeden neyse 2. hafta geld sınıftan anansı babasıyla girdi kızlarla bi tanıştı falan sonra en öne oturdu bende biraz uzağında kalıyom çaktırmadan ilk ders kızı kestim sonra teneffüste hemen erkeklerle kızın değerlendirmesini yaptık kimse 'yok ya çok güzel değil, ı-ıh' yorumları yapıyo ama benimde hoşuma gitmişi kız söyledim tabi. ama maalesef konuştuğum başka b kız var ilerde çok büyük binlik yapıcaktım. neyse kız sınıfa alışmaya başladı arkadaş ediniyo falan ilk bi hafta hiç muhabbetimiz olmadı kızla. -bu arada beyler ben okul orkestrasında gitar çalıyorum ilerde lazım olcak- gel zaman git zaman sınıfta kızlı erkekli muhabbetler dönerken bu geldi yanıma müzik odasında piyano var mı dedi. bende var dedim çalıyo musun evet çalıyorum dedi oo ne güzel dedim teneffüste zütürdüm hocayla tanıştırdım bi baktık 1-2 hafta içinde kız orkestraya girdi nası olduğunu anlayamadım bile neyse bu arada muhabbetimiz gelişti baya telefondan konuşuyoruz arada fazla yüz veremiyorum malum başka bi kız var önce hatta kızla çıkıyoz gibiydik. sonra beyler nasıl olduğunu anlayamadım ama bu kız beni bağladı aq kendine ya da ben ona bağlandım ve şöyle bi durum oluştu. iki kızı idare etmek gibi bi durum. e sınıftakilerde mal değil farkediyolar penisilikovski sen hayırdır napıyon falan kafam o kadar karıştı ki bi dönem sonra ulan dedim hep milletin mi binliğini dinlicez bj sefer biz huur çocukluğu yapalım ilk kızı arı yolda borakıp tamamen bu hatuna yöneldim. sonra bir cumartesi gecesi ben bu malukata açılmış bulundum bu da çok sevindi kabul etti. oh bizden mutlusu yok ne güzel. bi de aynı orkestrada çaldığımız içinde baya mutluyduk beraber sahneye çıkıyoduk ak. hayallerim falandı nerdeyse. ondan sonra ben çok kıskanç bi beyimdir beyler. aslında kıskançlıktan kastım sahiplenme duygusu beyler ve bunu biraz abarttığımı kabul ediyorum ama napıyım elimde değil. bu malukatta böyle özgürlüğüne çok düşkün bi hanımmış bu yüzden çok kavgalar etmiştik. gel zaman git zaman 1.5 ay gibi bi sürecin sonlarında bana hal ve tavırlarının iyice soğuduğunu farkettim ki o da farkettiriyodu. eskiden çok mutlu olarak yaptığımız şeylerden artık keyif almıyo benden uzaklaşıyodu gittikçe. elimden kaydığının farkındayım ama hiç bişey yapamıyodum. ne kadar kötü bişey beyler bilirsiniz. okulların kapanmasına da az kalmıştı bana sürekli okullar kapanınca beni bidaha göremicen diyip duruyodu uyuz oluyodum o istese öyle bi görürdüm ki beyler gerekirse yemin ederim kapılarında bile yatardım ama istemiyo işte belli. en son bi okul gezisi dönüşü otobüste çok sinirime dokunan bi olay yüzünden küs vedalaştık. aslında vedalaşmadık. aldım biramı sahile indim bi snap attım ayrılıkla ilgili bi söz yazdım. hemen mesaj attı canımın içi. ayrıldık mı dedi. ayrıldık mı dedim. sonra bana bi ton bişeyler saydı neden böyle olduğunu bilmiyomuş çok üzgünmüş beni üzmemek için elinden geleni yapmış falan. en sonda dedi ki beyler gibILDIM. bu nedir lan, sıkıldım ne, sıkıldım denir mi olum. yoldayken ayrıldım bide mnk eve gelince kapıyı açan anneme mutluymuş numarası yapıp hemen kendimi banyoya attım zorla. baya iyi ağladım iyi de oldu. güzel geldi. böyle bitti beyler ama yarın yüzüne bakmak zorundaydım okula son gelişimizdi -karne alma günü değil- o gün çok zordu beyler dün gülüp sarıldığım insanla bugün hiç tanışmadığım insanmış gibi hiç konuşmadım. çok zordu. ilk 1 ay her gece rüyalarımı gibti. sonra geçiyo beyler ama unutmuyonuz geçiyo ama iğne ucu kadar kalıyo orda hep arada aklına gelince acıtıyor

okuduysan eyw kanka be