Her zaman buluştuğumuz kafenin önüne gittik. Ama bu sefer oturmadık. "Biraz yürüyelim mi" dedim. "Olur" dedi. Yürürken "Sana söylemem gereken bir şey var" dedim. "Nedir" dedi. "Gökçe ben senden hoşlanıyorum" dedim. Cevap vermedi yürümeye devam ettik. "Hikayeci, ben de sana karşı boş değilim. Ama daha bundan birkaç hafta önce Özge'yi sevdiğini tüm okul biliyordu. Şimdi nasıl sana inanayım." dedi. Verecek bir cevabım yoktu. "Haklısın bana inanmanı bekleyemem. Romeo ve Juliet'i okudun mu hiç ?" dedim. "Evet ama ne alakası var" dedi. Durdum ve karşıma alıp elini tuttum. "Dünyanın en büyük aşkı başlamadan önce Romeo, Rosaline denen bir kadına aşıktı. Ta ki Juliet'i görene kadar. Ben Özge'den sonra ancak görebildim seni Gökçe. Şimdi bu ellerine kaderimi seçme şansını veriyorum. Ya tutarsın elimden Juliet olursun ya da bırakırsın elimi şimdi ben Mecnun olurum tekrardan. Seçim senin." dedim. Elimi tuttuktan sonra "Düşünmem lazım hikayeci" dedi. "Sen yanımda olduğun sürece ne kadar zaman olacağının önemi yok" dedim. Daha sonra tek kelime dahi etmeden onu evinin önüne kadar bıraktım ve eve yollandım.