Dedem eve geldi beni dışarı çıkardı boş bir yere zütürdü dayak yiyen iki velet bekliyordu şimdi bu çocuklar sana vuracak ama elini kaldırmayacaksın dedi çocuklar bana vurdu vitaminsizlerdi çok canım yanmadı dedemin yanına gittim bundan sonra kimseyle kavga etmeyeceksin dedi anlayamıyordum çok saçma geliyordu yanlış birşey yaptığımı düşünmüyordum tekrar okula başladım zeki bir çocuk değildim dedem ve babaanem çok iyi insanlardı en azından Allah korkusunu öğrenmiştim kendimi biraz düzene sokuyordum yinede çabuk sinirleniyordum liseye başladığımda hala kavgadan uzak duramıyordum