bir yandan ağlamaklı bir yandan yorgun ve halsiz halimle etrafta deli gibi dolanmaya başladım telefonum yoktu vahşetle öldürülmüş arkadaşlarımın ceplerini yokladım onların ceplerinde ne telefonları nede cüzdanları vardı birilerine haber vermem gerekiyordu ormanlık alanda deliler gibi koşmaya ve yardım edin diye bağırmaya başladım sesimi duyan kimse yoktu ortalık ıssızdı hayvanların ve benim dışımda kimsenin olmadığı aşikar yüksek bir tepeye çıktım ve etrafa bakmaya başladım çok yüksekte olmama rağmen onlarca kilometrelik ormanlık alandan başka hiç birşey yoktu ne bir ev ne de bir insan geldiğim yolu unutmamak için hızlıca andavalların olduğu bizim tutsak edindiğimiz yere dönmeye başladım artık gücüm dermanım kalmamıştı

okuyan varmı beyler hızlı hızlı yazacam artık uykum geldi.