Yalnız başına balık yakalamaya çalışan hüzünlü bir liseli görürüm. Bellidir liseye yeni başladığı. Çıtır kızlar balıklar berkecanlarla takılır. Bu çocukla dalga geçerler dışlarlar. Çocuk içine kapanır hiç arkadaşı yoktur. Öğle arası çocuk yem yer. Berkecanlar balıkları pişirirken akarken o usluca dışarıyı izleyerek balık yakalar yer. Ne yapsın belki babasının durumu yeterli değildir. babasına yardım etmek için. Efendi bir çocuktur. Sessiz sakin ve efendi...

Belki saçını rampa yapmaz sağa sola dalgalandırmaz belki saç spreyini bile bilmez. büyük balıkçı abileri gelince abileri onunla dalga geçebilir ama genelde öğretmenleri onu dürüst ve saygılı bir çocuk olarak görür ve sever. Belkide telefonu bile yoktur ama o çocuk okuyup iyi yerlere gelip annesine babasına bakmak istiyordur. O çocuk temiz kalpli ve utangaç bir evladımızdır. O çocuk, kendisine zulmeden çömez diyip ezen yaşıtlarına susarak sabreden bir arkadaşımızdır...