Sonra babam geldi araba ile havaalanına gittik uçağa bittik falan kısa kesiyorum.

indiğimizde havayı garipsemiştim.Çünkü burası hiç istanbul gibi kokmuyordu. Hissedilebilinecek bir temiz hava vardı burda. Fakat açıkçası gibimde değildi evden çıkmayacaktım nasıl olsa.
Babam oradan bir taksi çevirdi kalacağımız yere giderken bir şey dikkat ettim. Bir kedi baya acı şekilde miyavlıyordu. Hemen arabayı durdurup oraya doğru gittim ve gördüğüm manzara dehşet vericiydi. . 3-4 Çocuk bir kediye eziyet ediyorlardı. Baya baya taş atıp tekme atıyorlardı. Hemen koştum o çocukları kovduktan sonra kediye baktım.Ölmek üzereydi

Yavaşça aldım elime ve koşa koşa babama zütürdüm. Elimdeki kediyi gördüğü anda gel bin dedi. Ve taksiciye en yakın veterinere zütür dedi. Açıkçası taksici sokak hayvanının taksisine binmesini istememiş gözüküyordu. Fakat daha fazla para birşey demesini engelledi. Bu şehrin nesi vardı ? Herkes hayvanlardan nefret ediyor gibi gözüküyordu.

Veterinere geldiğimizde hemen indim ve koşarak veterinere girdim. Oradaki görevli elimdeki kediyi gördüğünde hemen bir sedye gibi birşey getirdi.Ben oraya koyarken doktor geldi ve hemen müdahaleye başladı. Bütün bu olaylar olurken babam geldi ve oda benimle izlemeye başladı. Bir süre sonra babam bana 400 lira ve adres yazılı bir kağıt verdi ve bana;
-"Benim işlerim var. Kalacağımız yerin adresi kağıtta yazılı. işlem bittiğinde taksi ile adrese gidersin." dedikten sonra çekip gitti. Aslında şaşırmamıştım ne sanıyordumki ? babamın bir kedi uğruna işinden vazgeçeceğinimi?

Aslında ben neden vazgeçtim bilmiyordum bile... Bir sandalyeye çöktüm ve müzik dinlemeye başladım. Bu müzikler olmasa ne yapardım bilmiyordum açıkçası. Böyle ne kadar geçti hatırlamıyorum uyuya kalmışım. Beni oradaki görevli uyandırdı. Veterinerin çağırdığını söyledi.

Yanına gittim. Bana kedinin durumunun ağır olduğunu ve birkaçgün burada geçirmesi gerektiğini söyledi ve kedinin nasıl bu hale geldiğini sordu. Olanların hepsini anlattım. Üzgün bir şekilde bu şehirdeki çoğu insanın hayvan yaşdıbına değer vermediğini söyledi. Geri kalanların ise çok çok sevdiğini söyledi. Zarar veren insanların ne yazıkki köylerde kalan ' cahil ' kesim olduğundan dolayı yapılabilecek çok birşey olmadığını söyledi.

Konuşmasını bitirdikten sonra işlem ücretini sordum. Bana bu hayvan sokak hayvanı olduğu için ücret almayacağını belirtti. Fakat ben bu işlemlerden sonra onu evime alacağımı söyledim. Açıkçası kendimde şaşırıyordum bu söylediklerime. Evden çıkmamayı isteyen biri olarak sorumluluk almak istiyordum. Sanırsam o zamanlar sadece yanımda birini istiyordum...