18 yaşına yeni giren bir gencin ağzından

Nihayet dershane bitmişti eve doğru yola koyulmuştum eve bi gittim tam köçşeyi döndğm direk bizim ev gözüküyor zaten yan evde bi kız camdan dik dik bana bakıyor lan sinirime dokundu dokunsa ağlıcaktım neyse gene içimden okkalı bir küfür savurarakve alt kapıya tekme atarak açarak kapıyı açmıştım. Yıl 2011 Eylül 11 Babamı kaybettik babam çiftçi olsada voleybol oynadı nasıl kalp krizinden öler aklım almıyordu ben bu arada köydeydim abim geldi gel eve gidiyoruz işimiz var diyordu abim sürekli ağlıyordu ben bişi olduğunu anlamıştım ama anlamak istemiyordum beynimin hiç bir nöronu öldüğünü kabullenmek istemiyordu yukarı çıkmak istememiştim aşağı kapının önüne oturdum ve sadece bekledim belki bişey olur diye ince bi ses geldi iyimisin die ben sadece bilmiyorum diyebildim(şunu yazarken bile gözlerim doldu aq) yanıma oturdu yüzüne hala bakmamıştım sadece taşa oturma hasta olursun dedim sen oturuyorsun dedi sana bişi olmadıysa bana hayli hayli bişey olmaz dedi ve yanıma oturdu yüzüne hala bakmamıştım ne düşünüyorsun dedi cevap vermedim kendini üzmemelisin diye tekrarladı bende üzmek yada üzülmek herhangi bişeyi değiştirmez demi dedim nasıl olsa olan olmuş ben ağlasamda bişey değişmez derken bi anda gözlerim doldu ağlıcaktım ama ne biliyim bi yabancı vardı yanımda ona rezil olmak istemezdim ağlarken ve sadece bi ses ile gözlerim döküldü kız yavaşça kulağıma eğilip burda ağlayabilirsin kimse seni görmez demişti gözlerim resmen yerinden çıkacak kadar ağlıyordum çünkü ne zaman ağlasam babam bana bunu söylerdi o çocuk beni dövdüğümde babam aynısını köpeğimiz (sivas kangalı ama adı şeker) öldüğündede aynısını söylemiş ve aynı şekilde ağlamıştım