iş yerinde hiç bir sorunum yoktu hatta herkes neredeyse benim gibi dertli abilerdi en küçüğü bendim dükkanın henüz 15 yaşıma girmiştim herkesin yaşı 20 ve üstüydü ama hiç büyüklük taslayıp beni ezmediler aksine hepsi kardeşiymişim gibi davranıyordu muhabbetleri sohbetleri muhteşemdi. iyice samimi olduk herkesle müdürün yanına gittim Uğur bey konuşabilir miyiz? Dedim oda olur evlat otur bakalım ne derdin var dedi gülümseyerek..
U: Uğur T: Terlik

T: Uğur bey nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum size..
U:Ne teşekkürü?
T: 4 aydır bu şubeye gelmenizi bekliyorum aslında işe alırken yaptığınız abiliği hiç unutmayacağım o zamanlar utancımdan size teşekkür bile edememiştim..
U: kim olsa aynını yapardı olum abartma ağlatacaksın beni (gülümsedi)
T: kim olsa aynını yapmaz uğur bey buraya başvurmadan önce 4 iş yerine başvurdum kimse kapıdan içeri alıpta adam yerine koymadı dedim ama siz öyle yapmadınız neden dedim?
U: 20 senedir bu işin içindeyim kimin bin kimin adam olduğunu gözüne bakarak anlayabiliyorum insan sarrafı oldum artık gözünün parıltısı sana yardım etmemde yardımcı oldu yüzümü kara çıkarmayacağını biliyordum evlat dedi sırtıma vurarak hadi iş başına dedi
T: teşekkür ederim uğur bey tekrardan sağolun.

işimin başına geri döndüm iyice motiva olmuştum bu adamın yaptığı abiliği ve hakkını nasıl ödeyecektim.. babam bana böyle kıyak geçmedi amk diye içinden geçirdim..