Ve benim için işkence günleri başladı. Sabahları 6 da kalkıyorduk 9 a kadar koşu, şinav mekik öyle hareketler yapiyordum. Babamda basimdaydi. Gelince dinliyordum ve yine babamla yuzme antremanina gidiyordum. Babamda tribün de izliyordu. Sabah kalkinca ayaklarimda boyle bag varmis da yurumemi kosmami engelliyor gibi oluyordu 1 saat boyunca. Belki sizinde basiniza gelmiştir. Boyle olunca kosamiyordum. Babam kizmaya başlıyordu. Bir muddet sonra ben iyi derecede kosamazsam eger, ordek mi kaz yuruyusumu oyle bisey deniyordu. Elleri ayak bileğini tutuyorsun oturur vaziyette oyle gitmeye çalışıyorsun. Statda caaliyorduk 300 mt e yakın gitmistim.cok zordu oyle yürümek. Bana bunlari yaparken de hakaret etmeyi ihmal etmiyordu