Yemeği , yemek masasına servis ettikten sonra biricik eşimi beklemeye koyulurum. Onu aşkla ve sevgiyle beklerken kapının zili çalar. Biliyorum ki biricik eşim geldi. Kapıya doğru adımlarımı atarım evimizin kapısını açarım. Biricik eşim o muhteşem görüntüsü, ay gibi parlak çehresi , koyu kumral uzun dalgalı saçları ve kocaman kahverengi gözleri ile karşımda. Tebessüm ederek bana bakıyor. Sonra içeri giriyor. Ben de kapıyı kapatıp , biricik eşime sarılıyorum ve kucağıma alıp, boynundan müptelası olduğum o teninin konusunu içime çekip. "Aşkım günün nasıl geçti bakalı." diyorum ...

Eşim , kocaman kahverengi gözleri ile gözlerime bakıp "Biraz yorucu ama , hayatımdaki bir insanın varlığı beni gün boyu mutlu ediyordu... " diyor.

Ben gülümseyerek. "Kimmiş bakalım o insan." diyorum.

Eşim "O muhteşem, benim için herşeyi yapabilen , yeri geldimi süper kahraman olup aynı filmlerdeki gibi beni kurtaran, ona sarıldığım zaman saatlerce öyle kalabileceğim bir insan." diyor ve biricik eşim ile gülüşmeye başlıyoruz...

Devam ediyorrr...