Poğaça ve simit almak için evden çıkarım. Apartmanın asansörüne biner aşağı inerim. Poğaça ve simit almak için pastahanenin yolunu tutarım. Poğaça ve simidi aldıktan sonra hızlı adımlarla evimin yolunu tutarım. Bu u esnada tanıdığım mahalle sakinlerine selam verir ayak üstü hal hatır sorarım.

Apartmandan içeri girip adımlarımı asansöre doğru atarım. Asansöre binerim.

Ellerimdeki simit ve poğaçalar ile asansörden çıkar dairemin kapısını çalarım. Eşim O muhteşem zerafeti ve ay gibi parlak çehresi , güler yüzü ile kapıyı açar . "Aşkımmm" der. Bende içeri girip kapıyı kapattıktan sonra bir anda biricik karıma sarılırım. Boynundan teninin konusunu çektikten sonra biricik karıma "Aşkım kahvaltıyı hazırlamış mı bakalı ." der ve

O KOCAMAN KAHVERENGi GÖZLERiNE

dalıp giderim. Biricik karım "Hazırladım bitanem , sadece yumurtalar kaldı ... " der. Daha sonra ise beraber mutfağa gideriz.

Ben içinde simit ve poğaça olan poşeti kahvaltı masasına koyar daha sonra ise poğaça ve simitleri masaya servis yaparım. Bu sırada biricik eşim ocağın başında yumurta pişirir. O esnada arkasından beline sarılırım , uzun dalgalı koyu kumral saçları ile oynar o yumurta pişirirken bende boynundan teninin nefesini çekerim. Boynuna bir öpücük kondururum.

Devam ediyor...