Waffleı aldığım gibi odasına koştum. tekrar açtı kapıyı. çok naziksin emir diyip aldı elimden tabağı.ben saf saf kızın yüzüne bakıyordum. afiyet olsun efendim dedim gülümsemeyle. sonra salak gibi aşşağıya indim. birazdaha durup konuşabilirdim ama dilim adeta kilitlenmişti. söyleyecek cümle bulamamıştım. olsun önümde uzun zaman var dedim içimden. hemen hemen hergün görüyordum.ve gördüğüm hergun dahada aşık oluyordum. daha fazla bekleyemezdim.ama bir yandanda gider diye korkuyordum. gerçibgidemezdi,buraya gelen turistler en az 10,en fazlada 15 gün kalırlardı. hiç belli olmazdı heran gidebilirdi ama benim artık ona açılmam gerekiyordu. daha fazla içimde tutamazdım. yapı olarak açık sözlü biriyim.bu yuzden utana utana konuşmayacaktım.ama boylesine bir mevzuda utanmak mümkündü.