Ben uzun zamandır yalnızdım bir nevi yalnızlığa alışmıştım, kendimden bahsedeyim hani öyle çok yakışıklı biri değilim normal bir tipim var, karakter olaraksa utangaç bir yapım var kızlara ilk adımı ben atamam öyle biriyim işte, ben bunu duyunca içten içe heyecanlandım, ama pekde çaktırmadım "Hayırdır kanka ne tanıştırması" dedim çocukluk arkadaşım dı hakan bir kötülüğünü görmedim bu güne kadar hep birlikteydik yani anlayacağınız "Bir arkadaşım var üniden senle tanıştırmak istiyorum" dedi "Kanka yalnızlığa alıştım ben hiç bulaştırma beni" dedim tam cümlem biterken Hakan ayağa kalkarak "Hoşgeldin Melis bak buda Yasin dedi" beni göstererek benim arkam dönük olduğu için göremedim geleni arkamı döndüm bu kapıdaki kızdı...