Evet haftasonu gelmişti. Eski neşem yoktu.Ölmüş bir ağaç gibiydim. Hiçbir faydam yok , kesilmeyi bekliyor gibiydim. Kıyafet olarak elime ne geldiyse onu giydim hic güzel olmak için özen göstermedim. Buluşma yerine gittim. Sahil kenarındaydık. Buluşma saatinde orda olmama rağmen bahar 5 10 dakika geç geldi ve yanıma oturdu.

ilk 2 dakika hiç ağzımız açılmadı.iki yabancı gibi duruyorduk. Fakat sessizliği ben bozdum. Nicin buluşmak istedin diye sordum. Küs kalmamalıyız, seni kaybedemem zurafa dedi. Bende bi zamanlar hatirlarsan küs kalırsak bu benim hatam olmaz emin ol demiştim bunları hatirladin mi bahar dedim. Hatırlayamadım dedi ama önemli olan şuan barışmamız falan filan zırvaladı. Bende kayışlar çoktan kopmuştu.Ben geçmişte yaşadığımız olayları, önemli cümleleri unutmazken o unutmuş bile. Hikayeyi başından beri okuyanlar hangi partta bilmiyorum ama o cümleyi bahara demiştim ben. Küs kalırsak emin ol suc benim değildir diye.Her neyse beyler o gün barıştık her ne kadar kızgın olsam da aşık olduğum kıza 1 şans verdim.

Sene sonuna kadar kavgasız devam ettik.Tek sıkıntı ise eskisi gibi sabahları ve çıkışlarda okulda beraber olmuyorduk. Okulda denk gelirse selam veriyordu. Haftada en fazla 3 akşamı konuşurduk, onda da 1.5 saat konuştuktan sonra uyucam deyip cevrimici oluşunu izlerdim tüm gece.

Karneyi aldıktan sonra Yaz ayını hiç sormayın zaten beyler.1 ay hiç yazışmadık.Özlemim artıyordu. Mesaj attım, işim var dedi. Ulan hep aynı terane. Yine sükunetimi koruyup ters tepki vermedim.Ama emin olun ki Çok sinirlenmiştim kesinlikle muhattap olmayacaktım onunla.

Beyler bu parttan sonra lisemin son senesini anlaticam büyük ihtimal akşama kalmaz biticek hikaye toplanın hafiften yazayım bende.