Babamla 2012 yılında aramızda geçen küçük bir konuşmadan bahsetmek istiyorum.

O yıl küçük kardeşim Bosna Hersekte %100 burslu olarak üniversiteye başlamıştı.

Ben ise işe gitmek için her sabah ve akşam 2 otobüse binip akbil kullanıyordum. Öğrenci olmadığım için sağlam giriyordu açıkcası. Patron yol parası da vermediği için maaşın kayda değer bir kısmı akbile gidiyordu. Bende mantıklı olarak üniversiteye giden kardeşime Türkiye'ye geldiğinde bir öğrenci akbili çıkarmasını ve kendisine yurt dışında lazım olmayacağı için akbili bana vermesini söyledim.

O da geldiğinde dediğimi yaparak akbili aldı ve bana getirdi.

Akbili birkaç gün kullandıktan sonra olay babamın kulağına gitmiş.

Hanım ile birlikte babamlara bir akşam yemeğine gittiğimizde bana öyle bir tokat attı ki zütümden belediye otobüsü çıktı sandım. Ve sonra hayatımı değiştiren o cümleleri kurdu. Sen bunu yaparak kul hakkına giriyorsun. Çoluğuna çocuğuna haram para kazandırıyorsun. Kazandım sanarken aslında kaybediyorsun.

Böyle şeyler yapıyorsanız yapmayın panpalarım kul hakkına girersiniz.
Bu da böyle bir anımdır