Sokağa geldiğimizde teşekkür etti ve gitti bende evde gidince bana mesaj atarsın diyip eve doğru yürümeye başladım. Aklımda savaş vardı resmen. Telefonum titredi. Açtım Melisten mesaj var evdeyim tekrardan teşekkür ederim diye. Bende yürüyorum yağmur yağacak sanırım dedim. Kıyafetlerin ıslanırsa getir bana ben yıkar ütülerim diye espri yaptı. Gülücük attım gerek yok eve yetişirim herhalde diyemeden yağmur başladı. Yağmur başladı yazdı. Evdeyim yazdım oysa ki eve daha 10 dakika vardı. Yürümeye devam ettim bu sırada telefona hiç bakmadım 1-2 kez titredi, eve gidince cevaplarım dedim, eve gelince telefonu yatağın üstüne atıp üstümü değiştirdim. Yatağa yattım telefonu açtım baktım nurdan 2 melisten 3 mesaj hemen Nur'un attığı mesajlara baktım. oo hayırlı olsun, bu kadar mı yüzsüzsün sen ya yazıyordu. Ne saçmalıyorsun nur? diye mesaj attım ve Melis'e geçtim. Islandın sen dimi, bize yakınsan bize gel babam yok annem kızmaz herhalde, umarım ıslanmamışsındır bunlar vardı. Yok yok evdeyim bir şey olmadı yazdım.