ben antalyanın küçük bir ilçesinde dünyaya geldim beyler. Anam memur babam memur hafta içi çalışır ikisi de yaz kış. Ev kira olunca bakıcıya da para vermek istemiyor ailem. O yüzden 6 yaşına kadar her hafta içi ana tarafından dedemin nenemin yanında büyüyorum

köy ortamı çok iyiydi ama beyler. O zamanlar ayıp olmasın diye 2 3 kırıntı yollardı babam. Kırıntı dediğim de abur cubur işte şimdiki. Onları falan hiç kendim yemem alırdım arkadaşlarıma zütürürdüm onlarla yiyince daha güzel oluyor diye.

Evimizin önünde bir rampa vardı. Ordan motogiblet tekerleği yuvarlardık amk. Hayatımın en eğlenceli şeyiydi. Kiminki daha hızlı giderse o diğerleri emir verirdi biz de bir şeyler yapardık. En basitinden giderdik çocuğa çamurdan pasta yapardık kazandı diye. iyiydik amk

Beyblade efsaneydi ulan o zaman yugiohla. Her cuma babam almaya geldiğinde 5 gibi yugioh izleyecem diye saklanırdım. 5 de başlardı çünkü. Oç pegasus un yenilmesini iple çekerdim