Buluşmadan ertesi gün pazar sabahı geceden kalma mutlulukla uyanmışım enerjik enerjik dolaşıyordum evde. Yerimde duramıyordum. Bahara günaydın mesaji atmayı unutmamıştım. Kahvaltımı yapıp telefonu elime aldığımda onunda günaydın mesajını gördüm.

Sohbet etmeye başladık. Direk can alıcı konuları aktaracağım. Hala durur o mesajlar silmedim silmem de zaten.

Bahar bana okul dışında da çok iyi arkadaş olduğumuzu, beni asla kaybetmek istemediğini söylüyordu.Ben ise, biz böyle devam ettikten sonra aramıza hiçbirşeyin girmesine izin vermeyiz diyerek cevap verdim. Bahar keşke aynı yaşta olsaydık demişti. Benim ondan 1 sene önce mezun olmamdan korkuyormuş.1 sene okula kiminle gelip gidicem diyordu.

Duygulanmıştım. Bana ihtiyacı olacağını söylüyordu. Belki sevgili değildik ama birbirimize fazlasıyla sevgi gösteriyorduk.O sözlerine karşılık bahara " 3 ay yaz tatilinde nasıl dayandıysan 1 senede dayanırsın. Arada tekrar buluşarak basret gideririz merak etme " demiştim.

Daha sonra ben bahara ya ben mezun olunca beni unutursan diye soru yönelttim ?

Bahar ise emin ol hediyelerinden sonra seni unutmam mümkün değil, onlar bana senin kendi elinden verdiğin parçalarındı dedi.

Beni unutmayacağını söylemesi beni bir kez daha kendisine aşık etmişti. Acaba bahar da bana karşı birşeyler hissediyormu diye düşünmeden duramıyordum