Çevrende kız arkadaşların vardır sevgili olmak istersin veya internetten bulursun falan filan ama paran yoktur çalışmıyosundur aileye muhtaçsındır artık kendini bi mok olarak görmüyosundur ya işte ben de o tür insanlardan biriyim.

Size hikayemi anlatayım...
Evde yine aynı pc başında takılıyorum sonra bi facebook a gireyim dedim aşağı doğru iniyorum falan 3 4 tane zevgili fotoğrafı gördüm çok içime dokundu sonra dedim benim neden sevgilim olmasın telefona happn yükledim 10 15 kişiyi kalpledim 6 tanesi geri döndü 3 ünü eledim diğer üçü ile konuştum sonra en son 1 kişi de karar kıldım telefon numarasını falan aldım baya bi ilerledi yaklaşık 1 hafta konuştuk sonra iş buluşma evresine geldi ben de sanki para mıçıyomuş gibi heveslendim işte bir buluşur iki buşuşur üçüncüye yapışır sevgili olurum dedim cüzdanı açtım baktım 5 tl şimdi evden istemek de gururuma dokunur isteyemedim kızla da işte şu gün şu saat falan buluşuruz diye haberleşmiştik (nasıl bi abazanlık basmışsa beni para varmı yokmu umurumda değil) sonra kıza wp den mesaj attım dedim kusura bakma babaannem ölmüş memlekete gidicez diye bi yalan attım ( eğer okuyosan gerçekten kusura bakma param yoktu) heryerden engelledim o kadar utandım ve üzüldümki o hissi yaşayan bilir hem söylediğim yalan hem kızla oyun oynamış gibi olmak çok kötüydü baya bi süre mala bağladım kendi kedime aşağılık komplekslerine girdim evden çıkmadım sonra halıdaki desenleri izlerken bi mesaj geldi eski okuldan bi kız napıyosun bayadır sesin çıkmıyo görüşelim bi ara diye ben hala çıkamadığım kompleksin daha da derinine inmiştim mesaj falan atmadım telefondan whatsapp ı sildim artık ne pc ne telefon ne tv hiç bi gibe bakasım yoktu tavana duvarlara halıya bakıyodum hayat çok moktan olmuştu baya bi süre öyle yaşadım neyseki şimdi normale döndüm yine aynı monoton hayat ama iyiyim sadece söyleyeceğim şu,

PARAM VARKEN NEREDEYDiNiZ HUURUN ÇOCUKLARI !!!