1-çocuk doğar. annesi babası mutluluk içindedir. Annesi hep onunla ilgilenir ve hiçbirşey umrunda değildir.

2-Çocuk büyür. Arkadaşlarıyla oyun oynar. Okumayı söker. Annesi babası bak oğlum çok zayıfsın ye biraz der çocuk yer ama kilo alamaz. Çocuk zayıftır. Ama umursamaz. Tek derdi oyun oynamak ve yaz tatilini beklemektir.

3- Çocuk ergenlik çağına gelir. lisenin ilk günüdür. Çocuk zayıf olduğunu biliyordur. Kaynaşmaya çalışır. Bazı huur kızlar ilk gün kilosuna güler. Çocuk umursamaz. Bir iki tane huur der geçiştirir. Kaynaşmaya çalışır.

4-Herkes kaynaşır. Gruplaşmalar başlamıştır. Bu çocuk özgüvenlidir. Bir gün bahçede arkadaşlarla gezerken güç konusu açılır. Zayıf olanla dalga geçilir. Sonra özür dilenir. Zayıf çocuk üzülmüştür çünkü zayıftır. Gece o kahkahaları düşünerek, gözleri dolarak uyur. Çünkü o zayıf.

5- Artık çocukla her an dalga geçilmektedir. Huur kızlar gülmektedir. Yanındakiler abin gibi duruyor derler. Çocuk artık kızlarla konuşamaz. Çünkü o zayıf.

6-Bu çocuk artık saf bellenir. Her türlü el şakası her türlü kavga ve her türlü küfür edilir. Çocuk içine kapanır. Kimseye söyleyemez. Lise hayatı boyunca sevgilisi olmaz. Sigaraya başlar. Saatlerce pc başında oturur. Giblemiyorum der ama o düşünce beynine işlemiştir. Çünkü o zayıf.

7-Lise sona gelinir. Çocuk artık zayıf değildir. Mezuniyet törenine gelmeye utanır. Yine birşey bulup dalga geçerler diye düşünür. Ama belki özür dilerler diye saf bi düşünceyle gider. Orada derdini anlatmaya çalışır kimse dinlemez gibi. Herkes gider, o kalır. Ne özür gelir ne de arkadaş. Elinde bir belge ve zayıf ruhuyla ne beklediğini bilmeden bekler. Çünkü o ZAYIF!