Artık Marmarise tasinacaktik. Elifi kaybettikten sonra hayatın nasıl devam etti derseniz, tak gibi derim. Okulu çok fazla atlatmaya başladım. Erhanla ve Özge yle ara ara da olsa görüşüyordum yine. Ama keyifsizligim onları da benden soğutmuştu. Yine annemle sabahlara kadar oturup kitap okuduğumuz günler yerini almıştı Elifli zamanların.

ilk dönemin Eliften sonraki süreci sancılarla acılarla son buldu. Geçiş yapıp burayı aklımdan çıkarmaya çalışacaktım. Böyle düşünüyordum ama hala böyle olabilmiş değil. Hemen her yıl giderim o şehre. Elifle oturduğumuz yerleri, bahçeyi, her zaman ki bankımızı ziyaret ederim. Acılarımı hatırlatır ama korkarak yaşamaktan iyidir beyler. Yasemini soracak olursanız; o süreçte evden çok çıkmadığım için pek görmedim. Biz taşınırken geldi son. Elinde bir kağıt vardı yine;

' ikimizin de hikayesi bitti bayım. Benim güneşim battı, sizin hayatınız. Gönlümden, selametle bayım. '