Ormanlık alanın içine girdi bağırmaya başladım lan dursana it ağaçlara gidecez diye arabada zıplamaya başladı resmen manevra yapmaya çalıştı ben kendimi korumaya aldım sıkıca tutundum umut kurban oliyim diye haykırdım ve önümüzdeki kalın ağaca doğru ilerledik ümit arabayı sağa kırmaya çalıştı fakat şiddetli bi ses meydana geldi ve kafayı vurmamla gözümün perdesinin inmesi bir oldu. Gözlerim yarım açıldı siren sesleri geliyordu ambulanstaydm fakat tekrar gözlerim kapandı kendiliğinden. Ne kadar süre geçti bilmiyorum ama şunu iyi hatırlıyorum hayat film şeridi gibi geçti derler ya aslında benim sevdiğim insanlar gözümün önüne gelmişti. Gözümü hafif araladigimda ümit sedyede kanlar içinde hızlıca geçti gözümün önünden ümit diye bağırmaya çalıştım kısık bir sesle. Kendime geldiğimde odada yatıyordum. Annem ve babam baş ucumdaydi kadın haberi alır almaz gelmiş. Herkes gözleri kan çanağı bi kaç arakadaşım amcam ve o da oradaydı şeyma bana bakıyordu ama farklıydı sanki eskisi gibi ama bi yandan nasılsın sorularını alıyordum ama cevaplamadım bizim tayfadan iki kişi başı aşağı bakıyordu. Direk şunu sordum... Ümit nerde ? Bu soru sormamla babam ve annem başını öne eğdi derinden ağlama sesleri geldi bizim tayfadan olan o çocuklar kendilerini ne kadar tutsada göz yaşlarına hakim olamadılar...