Belki birisi okur.

Arkadaslar ben her sokaga ciktigimda agliyorim. Elinde ekmek poşedi olani, seyyaf saticiyi, calismaktan iki buklum olmus olanlati, metroya binmeye calisanlari ve bunun gibi... kimi gorsem hayatin aci yonleri aklima geliyor. Ölüm, fakirlik, hastalik dayanamiyorum saliyorum göz yaslarimi. Az once bi kiz icim agladim kiz guzel degilim pgibolojisindeydi. ARKADASLAR HELE BABAMI ISTEN DONERKEN GORUYORUM YA O BENIM CANIMI COK YAKIYOR. Hayat gercekten degersiz. Ben opsesif oldugumu dusunuyorum ama aglama nedenlerimi o an anlatsam herkes aglar. Simfi kendi halime agliyorum. Gozlerim yaslandi yine...