Hastaneye geldiğimizde ucuz atlattigimizi düşünüyorduk. Fakat iç kanama riskine karşı geceyi müşahede altında geçirdik. Sabah taburcu edildik ve yurdumuza doğru usul usul gitmeye başladık. Bu olaylar da bu şekilde geçti. Yüzümüzü tır geçmiş gibi görenler telaşlanıp halimizi hatrımızı sordular. Güneş okula gelmemişti merak da etmiştim. Bütün gün Büşranın sorularıyla boğuştum ve günüm o şekilde bitti. Akşam olup da yurda döndüğüm zaman birbirimizin suratlarına bakıp gülüyorduk. Fatmayla Ali konuşmuş okulda olay halledilmiş biz de dayak yediğimizle kaldık. Ulan Ali konuşarak halledebiliyordun da niye sop yedik biz? Aklimda bu çılgın sorular dönüyorken Güneşe mesaj attım halini hatrini sordum iyiymiş yarın okula gelecekmiş falan konuştuk. O sırada Büşra beni aradı.(numarayı bilmiyodum sabah verdiğimi unutmuşum.) bilinmeyen numarayı görünce telaş oldum acaba bu dayak yediğimiz adamlar mı falan diye ama korkunun ecele faydası yok. Açtım telefonu Büşranın sesini duyunca rahatladım.

Bü: Eco yarın derse girme birşeyler yapalım.
B: Yok kızım olur mu öyle falan ağız yaptim biraz en sonunda kabul ettim 2 gibi bir kafe için anlaştık. Vurdum kafayı heyecandan uyuyamadım diyemeyeceğim davar gibi uyumuşum.