beyler nezaret denen yer o kadar berbat ve iğrenç bi yer ki size anlatamam. Sabahı zor ettim beyler. Ben kimdim, neydim, nasıl bu durumlara düşmüştüm. Sabaha kadar ağladım, anneme babama ne diyecektim, nasıl yüzlerine bakacaktım? Sabahı zor ettim, sabah 8 gibi kahvaltı verdiler, 9 gibi de komiserin yanına çıktım:
polis memuru: komiserim çocuğun anlatacakları varmış. Dedi ve komiserle beni odada yalnız başımıza bıraktı.
Komiser: anlat bakalım genç akıllandın ha
Ben: abi ben gidecek miyim buradan, Allah aşkına beni bırakın abi.
Komiser: bak koçum, zaten yasal olarak bu akşam seni bırakmak zorundayız. Ama burada ettiğin her kelime tutanakta yazacak. O tutanakta yazanlar yalansa veya sen bize yardım etmezsen mahkeme sana 10 yıl da verir 15 yıl da. Eğer sen bize yardımcı olursan kefaletle bile çıkarsın, belki ceza bile almazsın.
Sabaha kadar tolgayı satmayı düşündüm. Komiser bunu da diyince artık dayanacak gücüm kalmamıştı. Anlatacaktım.