Tolga yine öfkesine yenik düşmüştü. Alacağımızı almıştık, her şeyi öğrenmiştik ama tolga yine bir çok şeyi açık etmişti. Tolga resmen cemaate savaş açmıştı, artık karşımıza aldığımız sadece hoca değil cemaatti ve ben korkudan ölmek üzereydim, beyler açık söylüyorum o günlerde intihar etmeyi dahi düşündüm. Tolgayla dolmuşa bindik hemen onların evine gittik tolga bilgisayarını açtı saatli bombayı yazmaya devam ediyordu. Ben de onu izliyordum. Şimdi ne olacak kanka diye sordum. “olacağı şu, o parayı hepsinin zütüne sokacağım, cemaatmiş imammış hocaymış, hepsi internet kullanmıyor mu sonuçta?” dedi. işinin başına döndü. Geceleyin planın detaylarını anlatmıştı bana. Plan şuydu ama henüz ekgibti: parayı çalacaktık ama nasıl? Parayı çalsak nereye koyacaktık? Çaldığımız para işçilere gidecekti, ama onlardan geri alınmayacağı ne malumdu? Coğrafyacıyı cemaate açık edecektik ama ne şekilde? Ve bütün bunları yaparken yakalanmayacaktık, tolga artık deli gibi çalışıyordu, yazdığı program olmazsa her şeyin boşa gideceğini söylüyordu.. birden tolganın bilgisayarının ekranında küçük bi mesaj kutusu belirdi:

- tolga bey, nasılsınız?