bir 14 mayıs sabahı uyandım sadece doğum günüm ve sıradan bir okul günüydü babamla kahvaltı ettik falan sonra okula gittim herşey çok güzel gidiyodu doğum günümü kutluyodu herkes sonra bir mesaj geldi babamdan mesajda şöyle yazıyodu
"oğlum babanneni kaybettik "
ışte bu mesajla bir anda yıkıldım gözlerim doldu ve okulun kapısına doğru koşmaya başladım
önce sınıftan hiç konuşmadığım bir kız gelip
'neden ağlıyosun rezator ' dedi
benimde sevmediğim bir huyumdur üzgünüm mesela başkalarının da kalbini kırarım defol git dedim ve kapıya vardım bekçi dayı
' hayırdır yeğenim nereye ' dedi
kendisi çok hürmet ettiğim birisidir
mehmet abi bırak gideyim babannem vefat etmiş dedim gözlerim yaşlı
mehmet abi :müdür izni olmadan bırakamam affet yeğenim dedi
gibeyim müdürünü diyip atladım kapıdan o zamanlar okula servisle giderdim akbil minibüs parası falan yok durdurdum bir otobüsü abi çok kötü durumdayım bu seferlik akbilsiz bineyim dedim şöför bin çıktı
in ulan aşağı diye çıkıştı bide
benimde tepem atmış tükenmiş im vurdum otobüse tekmeyi indim aşağı 1 lira için insanları zor durumda bırakan paranın köpeği olmuş o otobüs şoförünü de asla unutmam
neyse daha sonra otostopla gittim hastaneye son kez gördüm canım babannemi ondan sonraki doğum günlerimde hep parçam eksildi kutlayanları tersledim bu yaşadıklarım bana tek bişey kazandırdı okuldan çıkarken yanıma gelen selam bile vermediğim kız 2 yıldır sevgilim ve hala onu o gün neden tersledigimi sorduğunda boğazıma birşey takılır