Boyle olmasını istemezdim ama hep olurdu. Dünyanın bütün kızılderilileri yenilir, spartakus kaybeder, gün batarken sararır, kuşlar döner, Sadri Alışık denilen hergele, her filminde ağlardı. O ağladıkça ben de ağlardım. Ağladıkça Sadri'ye kıl kapar gıcık olurdum. Üçüncü şahıs olarak kalışına hep gidici kadınları sevisine, bu gidiciliklerin bir mecburiyet gibi duruşuna , Sadrinin bu mecburiyetlere giden kişinin özgürlüğü olarak bakıp, ona ihanet etmemek için kendine ihanet edişine ...

Benim de aklıma bu bölüm geldi panpa