Sonra omzumda bir el hissettim. Kurtarıcı el. Candan Hoca. Bana baktı .Eğildi niye ağlıyosun bakayım sen dedi. 'Ben ,bendiyebildim. Candan Hoca dur bakalım ben tahmin edeceğim anneni kaybettin vr burada ağlıyorsun. Hayır dedim kısık bir sesle. Candan Hoca o zaman baban dedi. Benben benim ne annem ne babam var diyebildim.Canım hocam bana sarılmıştı. inanır mısınız omzumda ağladığına her türlü iddaya girebilirim. Sonra bana döndü yüzünü avuşturdukimin sınıfna düştün bilmiyorum ama sen bundan sonra benimsin küçük adam dedi''.

Direk beni elimden tuttu kapıdaki sınıf listelerine baktı ismin ne diye sordu Alp, Alp Salimovic( soyadım ve ismim udurmadır ama gerçek soyadımın sonuda ovic'dir). Alp bakalım sen kimin sınıfındaymışsın dedi. Kadının bana bakan gözleri resmen gülüyordu. Annemden sonra gördüğüm sevgiyle bakan gözler... Sonra güldü gülümsüyordu. Benim suratıma bakıp sen niye hala somuurtuyorsun be çocuk benim sınıfımdaymışsın dedi. Zorlada olsa gülümsemeye çalıştım. Aslında gülümsemek isteiği içimi inanılmaz sarmıştı ama ruh halim beni zorluyordu. Sonra Candan Hocam beni elimden tutup sınıfıma zütürdü. Canan Hoca canım hocam. ilk karşılaşmamızda 24 yaşındaydı. Uzun boylu sarı saçlıydı. ilk öğretmenlik deneyimiydi o gün. Hayatıma belki yön veren gün. Sınıfa hocamla birlikte girdik...