Aklıma geldi öylesine yazayım dedim.
Kendi çapımda hazırladığım kitabıma eklemeyi planladığım ufak bir yazı.. Tek part üşenmeyip okursanız sevinirim.
Özet yok.

Birlikte geçirdiğimiz koskoca 4 yılın ardından ayrılığı tercih etmiştik ikimizde. Anlaşmalı ayrıldık hani dizilerdeki gibi. Nede saçma gelirdi gördüğümüzde.
Şehir değiştirecek olması çok ağır bir travmaydı benim için. 1 yıldır ayrı olsak bile hergün görmek yine de su serpiyordu ama bu kez temelli farklı bir şehire, çok çok uzağa gidiyor.
Öğrendiğim günden beri geceleri içer oldum. Sigara bile farklı hissettirmeye başladı. Fonda hep aynı şarkı ve elimde hep onun fotoğrafı. Gitme diyememek, desem de gideceğini bilmek çok zor.
Bak yazarken bile doldu yine gözlerim, bilirsin pek sevmezdim ağlamayı.

Bu sabah attığın mesajla uyandım.
" Akşam son kez görüşebilir miyiz ? Malum eşyalar gitti yarın taşınıyoruz.. "

Sevnem ki ben vedaları. Yapmasan olmaz mıydı ?
Sabah sabah nasılda güne güzel başladım değil mi ?
Gerçi mesaj böyle olsa da, var olduğunu ve hatırlandığımı hissetmek oldukça güzeldi. Gidiyor olsanda..

Akşam buluştuğumuzda gözlerine bakarak dalmayı özlediğimi farkettim. Okyanus mavisi kenarları bal rengi hafiften de lacivert olan yada benim sana aşkla bakışımdan kaynaklanan inanılmaz göz rengin, nasılda hasret kalmışım..
Sesin, hala ruhumu okşayan çöl rüzgarı gibi..
Saçlarına hala laf yok. Doğal rengini hala sevmişimdir zaten..
Kestane kestane düşerken omuzlarına..

Uzunca bakışıp, hasret giderdikten sonra uzunca konuşacağız diye bekledim. Sesini kulaklarıma, hafızama yer edene kadar doldurmayı istedim ama konuşmamız çok kısa sürdü.

" Gitmeliyim " ..

Hiçbirşey diyememek de çok koyuyor lan. Hiç mi acımadın ?
Hiç mi cız ettirmedi içini , gitme diye haykırmak istediğimi bile bile kullandığın tek kelimenin bu olması ?

- Diyecek pek birşey yok. Yolun açık olsun. Sen bu şarkıyı dinlerken bende bir sigara içip geleceğim..

https://www.youtube.com/watch?v=7BmVQ8Ut_9o

Sigaramı içip geldiğimde gözlerinin dolduğunu farkettim.
Çok sarılmak geldi içimden, buram buram hasret doldu içim. Yangın yeri gibiyim.
Hep anladığı gibi yine konuşmadan anladı beni..

" Bilirim, sen sevmezsin vedaları. O yüzden sarılmayacağım sana. O yüzden bakmayacağım son kez gözlerine. Kendine iyi bak.. "

Dedi ve gitmeye başladı.
Tek diyebildiğim ,
- Allah'a emanet ol..

Çünkü hep bir umudum var. Sevdiğimi Allah'a emanet ettim ve inanıyorum ki son bir kez görmeden ölmeyeceğim..

Not : Özet yaz yada bunu insan okuyacak gibi espriler yapmayın.