Birçoğunuz babanızı seviyorsunuzdur.Ama şöyle durup maziye daldığınızda; size attığı dayaklar, başkalarının yanında ya da kişisel olarak küçük düşürülmeniz gelir aklınıza.

Bu içgüdüsel bir duygu bence. Anne baba gücü yetiyorsa zaten evladının yeme içme barınma ihtiyaçlarını karşılamak zorundadır. Fakat Türkiye'de (Yani bizim babalarımız) bunları yaptığında, babalık sorumluluklarını yerine getirdiğini düşünüyor.

Çocuklarıyla özel olarak iletişim kuran, ona özen gösteren, sohbet eden baba maalesef ülkemizde yok denecek kadar azdır. Atalarından gördükleri gibi davranıyorlar çocuklarına.(Her nesilde bir tık aşağı iniyor şiddet derecesi.)Bu yazdıklarım birçok anne için de geçerli.Siz de anne babanızla ilişkilerinizi bir düşünün bakalım, ne kadar doğruluk payı var.

Not:Yoruma tamam uzatma bundan sonra şiddet uygulamayacağım, yok tamam seni seviyorum tarzı laf sokmaya çalışmayın diye buraya not ediyorum.Önünüzü kesmiş gibi oldum biraz ama sünnet olmuşsunuzdur umarım.