Akşam olduğunda ablamın bahsettiği üzere cafeyi hatırlayıp abime yol tarifi yapıyordum.Ben oraya tek başıma gideceğimi kararlaştırmışken abim ve sefanın da benimle birlikte olması hem güvenli hemde yalnız gitmekten daha iyi hissettiriyordu. Yaklaşık 20 dakika sonra cafenin olduğu yere gelmiş ve koşar adımlarla cafeye doğru gidiyorduk. Cafeye geldiğimizde tam içeri girecekken sol omzumda bi el beni geriye çekti. Arkamı dönüp baktığımda bu kişinin mustafa olduğunu düşündüm ve ben daha kim olduğunu soramadan yüzüme çok sağlam bi yumruk yedim.Ben o yumruk yüzünden afallamışken sefa bana yumruk atanla boğuşmaya başladı. Abim beni toparlamaya çalışırken cafeden 4 tane bizim yaşlarımızda sağlam tipli herifler çıktı.Ben köşeye sıkıştığımızı anlamıştım ama bu akşam mustafanında ortaya çıkacağını bildiğimden hiç umursamıyordum. Sefaya döndüğümde o çoktan bana yumruk atanı yerde kıvrandırıyordu ama onunda dudağı patlamış alnıda biraz şişmişti.