Beyler şimdi otururken aklıma geldi bebekken nasıl anlaşılmadı bilmiyorum beyler. Ama 2 veya 3 yıl önce ortaya çıktı beyler, ben tek böbrekmişim amk. hiç kafaya takmıyorum gibimdede değil. hani ama hayatta hep bi şanssız oldum ben hangi konuda olursa olsun. Kıskanıyorum amk başkalarını nasıl bu kadar mutlu oluyorlar lan? haline şükret falan diyecekler olacaktır kesin. mutsuzum şükretsem ne değişecek? ben niye böyle bir insanım? asosyal özgüvensiz bir insanım örneğin; topluca resim çektirecek olduğumuz zaman ben çekinmiyorum hani tip olmadığından değil tamamen özgüven meselesi. her zaman 2 plana atılan, Allahın cezası bi insanım oda insan denebilirse. Allah benim belamı vermiş beyler. ne diyeyim hiçbir zaman tam anlamıyla mutlu olamayacağız biz en mutlu anlarımızda bile hep bi acı olacak içimizde. duruma alışmak lazım yapacak birşey yok. böyle hayatın

Ag