fıkra var beyler doluşun

bir kürt, bir kayserili, bir trabzonlu aynı kazada ölürler. aileleri perişandır. cenaze evlerinde feryad figandan geçilmemektedir. cenaze günü gelir çatar. üç kader arkadaşının cenaze namazı aynı camide kılınmaktadır. hoca tam namaza duracakken mucizevi bir şey olur ve trabzonlu gökten iner. ayılanlar, bayılanlar... ahali kendine gelir gelmez trabzonlunun etrafını sarar, başta da kayserili ve kürdün ailesi.

kayserilinin ailesi sorar: sen ne yaptın da geri gelebildin?

-meleklere rüşvet teklif ettim. kabul ettiler. bastım parayı saldılar beni...
-e bizim çocuk niye gelmedi?-o hâlâ pazarlık yapıyor, anlaşabilirse gelecek.

kürdün ailesi de meraklanır: bizim oğlan nerededir?

-o biraz zor gelir.
-niye?
-rüşvet isteyen meleklere "ben ne verecem ya devlet versin" deyip duruyor...