Ablamın o halini gördükten sonra artık daha ne olabilir ki diye geçirmeye başlamıştım içimden. Boğazında bi bıçakla gözlerimin içine bakarak ağlamaya devam ediyordu. Babam bir süre sonra dayanamayıp ablamın yanına yavaşça yaklaşmaya başladı.Bi yandan kızım at o bıçağı ne oldu anlat bize tarzında bir şeyler söyleyip ablamı sakinleştirmeye çalışıyor bir yandanda iyice yanına yaklaşıyordu. Ablam daha fazla ayakta duramayıp kendinden geçti ve bayıldı. Babam direk ablamı kucakladı ve sadece benim gelmemi söyleyerek hastaneye doğru yola çıktık. Yaklaşık 15 dakika sonra hastaneye geldik ve ablamı sedyeye yatırıp odaya zütürdüler. Odaya alındıktan 10 dakika sonra kendine geldi ve delirmiş gibi bağırmaya başladı.Onu öyle görünce hemen hemşireyi çağırdım ve hemşire odaya girip ablama sakinleştirici yaptı. Ablam yine kendinden geçmiş bi vaziyete girince babam ve ben yine beklemeye başladık.Ben artık iyice kafayı yemiş bi hale gelmiştim ve bu herifin kim olduğuyla ilgili kafamda pek çok soru işareti vardı. Babam bir süre sonra sen eve git ben burdayım bişey olursa haber veririm merak etmeyin dedi.Ne kadar ısrar etsemde kabul etmek zorunda kaldım ve eve doğru yola koyuldum.Eve vardığımda aklımdan sadece bi an önce yatağa geçip uyumak ve sabah erkenden bu herifin kim olduğunu ve neden böyle birşey yaptığını öğrenmek geçiyordu.