Artık Eda hayatımın en değerlilerindendi ... Onun bir gülüşü ve kocaman kahverengi gözleri ile bana bakması , beni dünyanın en mutlu insanı haline getiriyordu...

Eda ya olan hislerim en derinlere işlemişti... Günün her anını onu düşünüyordum ...
Bu duyguları taşıyacak gücüm kalmamıştı...
Bu sebepten dolayı Eda ya bu hislerimi açıklamam gerekiyordu..

...

Yine okula gitmek için hazırlanmıştım. Kahvaltımı yaptım , çantamı aldım ve evden çıktım...
Okula giderken Kafamda Eda ya bu hislerimi nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum.. Bu düşünceler ile kendimi bir anda okulun önünde buldum...

Sıraya girdikten sonra sınıfa geçtik... Eda her zamanki gibi arkadaşının yanına oturmuştu... Ben de her zamanki sırama oturdum.. Eda arkası dönüp o kocaman kahverengi gözleri ile bana baktı... Ve gülümsedi...

Ders başladı ...

Hoca dersi anlattığı sırada ben dersi takip edemiyordum... Bugün bütün hislerimi Eda ya nasıl söyleyeceğimi düşünüyordum...

Ders bitti...
Öğrenciler sınıftan çıkarken bende Eda ile bahçeye çıktım..