yüzü düştü . yine pişmanlık hissetmişti galiba .

Ben aşağıya indim, dışarı çıktım yaktım, ormana doğru yürümeye başladım . uzun uzun düşündüm ... ulan her ne kadar insancıl olmasamda her ne kadar insanları üzsemde bu kız beni mutlu etmek için uğraşıyordu resmen. Hani olaylar hoşuma da gitmiyor değildi açıkçası . Oğuzhan yumuşamaaaa. Sende ona yardım ettin . Karşılık ödüyordur belki .

Ormana geldim , Çok güzeldi , o huzur o rahatlık hiçbir yerde yoktu . Dünyanın bu kadar güzel bir yere sahip olduğundan haberimiz yeni oluyordu . Peki bu kimin sayesinde . Her ne kadar kabul etmesem de Aysel'in sayesindeydi . Gerçekten kabul etmeliyim ki aysel iyi kız . Her ne kadar uzak tutsam da hep yanımda olmak istiyor . Çokta güzel . Noluyor lan bana ? Oğuzhan ? Yoksa ? hayır hayır . Yok öyle bir şey ... Kendimi mi kandırıyorum peki ? Belki evet belki hayır .

Neyse biraz oturup bu düşüncelerle sigaramı bırakıp huzuru aldıktan sonra eve gittim . Kapı açıktı . Fakat ben çıkarken kapatmıştım kapıyı ? Nasıl lan ? girdim içeri aşağısı boş . Aysel yukarıdaydı . Yukarı çıktım baktım odalara yine yok . Lan ? Hay aklımı gibeyim oğuzhan . Yaptığın işin küreğini tövbeeee.

"Ayseeeeeell! ... Ayseeeeellll! ... " bağırıyorum her yerde .