ertesi gün mehmet abinin alarmı ikimizi de uyandırdı. hemen üstüme başımı düzelttikten sonra mehmet abiyle fabrikaya gittik.
günlerden cumaydı , bi değişiklik vardı.
herkes kask falan takmış , ulan inşaattamı çalışıyoruz amk
iş güvenlik memuru gelmiş
bunlar da şirin gözükmeye çalışıyor işte
ama artık ben amele falan değildim amk. kariyerim vardı lan benim.
gittim hemen konteynıra talimatlar falan veriyorum
sonra içeriye geçtim montaj bölümünde yardımcı oluyorum falan.
mehmet abi ofisine çekilmiş , tüttürüyor yine
normalde yasak olduğu için pek içmezdi , bi derdi vardı ve nolduğunu biliyordum zaten
yarasını deşmek yakışmazdı şimdi , işime döndüm
sonra patronun ofisine gitmem lazımdı
konteynırdan bilmediğimiz çeşit koliler çıkmıştı ve benimde bunun hakkında bilgi almam lazımdı
gittim yanına patronun , söyledim kolileri , o da birazdan gelip kontrol edeceğini söyledi .
tam ofisten çıkarken , gel otur biraz dedi
hayırdır , ne tak yedim diye düşünürken söze girdi direk
"ehliyetin var mı senin"
"yok alpaslan bey , yaşım daha tutmuyor."
"araba sürmeyi biliyor musun peki"
mehmet abi bana arabasını bikaç kez vermişti , biliyodum az çok
"çok iyi olmasam da biliyorum"
"tamam o zaman , sana bi adres vericem , oraya gidip fabrikanın adını söyleyeceksin , sonra sana bikaç koli kırık dökük mal verecekler , onları al buraya getir , sonra da müşteri hizmetlerine bırak
-
ha bu arada , araba daha yeni , dikkatli kullan bak"
dedi ve anahtarı elime verdi beyler
endişeliydim amk , basit bi işti ama daha yaşım küçüktü , ehliyetim yoktu
verdiği adres çok yakındı , yürüyerek max 1 saat , arabayla 10 dakika bile değil
işi hallettim , pek bi aksiyon olmadı
müşteri hizmetlerindeki hüseyin reiz bana bi fiş verdi
"al bunu alpaslan bey'in ofisine bırak , imzalattır sonra pembe kısmı kopar al."
"tamam abi sorun yok"
gittim ofise , kapıyı tıklattım.
daha içeri gir sesini duymadan içeri daldım direk.
gözlerim elimdeki fişde ,
"alpaslan bey , bunları size getirmemi istedi müşteri hizmetleri" dedim ve tak.
o kız karşımda beyler
yanında tahminimce 1.65 den boyu taş çatlasa 3 cm fazla olacak yaşlı saçlarına ak düşmüş sakallı bi adam.
şaşırdım , sonra alpaslan bey'e baktım.
"tamam masama bırak , çıkabilirsin"
bıraktım masasına , çıktım tabi
ama aklım kızda yine
kot pantolon ve beyaz tişört giymişti
spor ayakkabıları vardı , zamanına göre çok pahalı ve fiyakalı
hafif bi makyaj yapmıştı
boynunda ise kar kristali midir ne gibim ise onun şeklinin kolyesi vardı
küpe takmışmıydı bilmiyorum , saçlarından göremedim
çıktım ofisden, konteynıra gittim
yine talimatlar falan filan bi gibler yapmaya çalışıyorum
"demek burda çalışıosun"
dıbına bile koyuyorum diyesim geldi içimden ama yapamadım
arkamı döndüm , kız karşımda
"karşılaşabileceğimizi beklemiyodum" dedim gülerek
"ben de öyle , nasıl gidiyor işler"
süper amk. bombastik seviyede. daha reşit olmadan bi fabrikanın MVP'si haline gelmişim
"idare eder"
biraz lafladık sonra , 5 dakikaya geliyorum diyerek lavaboya gitti bu
bende az pekekent değilmişim , konteynırın arasına bi yere fırlattım telefonumu
geldi bu az bi zaman sonra , dedim ki seslice " annemi arayım ben neyse"
telefonu bulamama taklidim , sonraki hasgibtir tepkim ve e ne tak yicem ben refleksim ile eminim beyaz perdeye yansısa kesin oscar'a aday gösterilirdim
kızdan istedim telefonumu , aradım kendimi
buldum konteynırın arasından , çok teşekkür ederim dedim
rica etti , gibtir oldu gitti sonra
o günden sonra ne ben aradım , ne o aradı
tek bir mesaj bile atmadım
nedenini bilemiyorum
2 yıl geçti üzerinden
o 2 yıl süresince çok değiştim beyler
anlayabileceğiniz dereceden bi değişme değil bu
zamanında dilencilik yapan o çocuk
şimdi lüks saatler takıyor , pahalı kıyafetler giyiyor falan
hatta birkaç yıl geçse , belki araba bile alır
belki
o 2 yılda tek hatırladığım birkaç tek gecelik ilişki ve en uzun süren 7 aylık burcuyla olan ilişkim
benden iyi birini bulmuştu , artık yedek kulubesindeydim ben
belki de atak yapmadım diyedir , belki de çok defansif oynamışımdır
belki de sadece onu kaybetmek istememişimdir
kim bilir
aradan geçen 2 yılda ehliyetimi de aldım.
artık fabrikadan çıkıp da uğraşıyordum.
eskisi kadar olmasa da arada dost niyetine uğur abinin yanına gidiyordum
ordaki mevzuyu atlamışım farketmeden , ama yine bi özet geçeyim
uğur abi benim fabrikada çalıştığımı duyunca bozuldu baya bi
sonra işten çıkmamı istedi benim , bende o kadar yılın hatrına kendi isteğimle çıktım
neden öyle bozuldu anlamadım
her neyse
bigün yine uğur abinin yanına gittim